De meeste mensen vinden muziek maken op zichzelf al moeilijk genoeg. De Veenendaalse Robert Hutten heeft daar nog een extra uitdaging bij. De muzikant heeft namelijk een visuele beperking. Hij kan niet zien en speelt alle muziekstukken op gehoor. Ondanks dat volgt hij een opleiding tot beiaardier. “Ik ben God dankbaar dat ik zo’n talent heb gekregen.”
Robert is werkzaam als pianostemmer en studeert daarnaast aan de beiaardiersschool in Mechelen, België. Toch is hij daar niet zomaar terecht gekomen. “Ik ben vroeger altijd naar Bartiméusscholen gegaan.” Dit zijn scholen die zich speciaal richten op kinderen met een visuele beperking. “Daarna ging ik naar het mbo, en toen naar het hbo. Dat heb ik wel op reguliere scholen gedaan.”
Al sinds hij heel jong is speelt Robert piano. Dat doet hij bijna allemaal op gehoor. “Wanneer je visueel beperkt bent werken je andere zintuigen heel sterk. Dat moet ook wel. Maar dat heeft ook zo zijn voordeel. Ik pik heel veel op met mijn oren. Als ik een muziekstuk drie of vier keer hoor kan ik hem al meespelen.”
Kiezen voor de piano
Dit muzikale talent zet Robert maar al te graag in. Zo werkt hij niet alleen als pianostemmer, maar heeft hij ook een lange tijd orgel gespeeld in zijn kerk. Daar componeerde hij regelmatig zijn eigen combinaties. “Een aantal jaar geleden heb ik een combinatie bedacht van Psalmen van Nu en Coldplay. Die gingen door elkaar heen. Ik speelde dat in de kerk na een preek. Na afloop hoorde je een gons door de mensen gaan. Ze zeiden: “weet jij welk nummer dit is?”
Maar ondanks dat hij zo goed was in het bespelen van het orgel, ging hij na een tijd toch weer terug naar de piano. “Met pianospelen begon ik toen ik vijf jaar was, daarna kwam het orgel. Tot mijn achttiende heb ik orgel gespeeld, maar ik ging toch weer over op de piano. Daar kan ik meer stijlen mee spelen en er meer gevoel uit halen. Het orgel is heel statisch.”
(Tekst gaat verder onder video)
Visuele beperking
En toen kwam daar na een tijdje nog de wens om beiaardier te worden bij. Niet de meest voor de hand liggende keuze voor iemand met een visuele beperking, zou je denken. Niets is minder waar. Robert vertelt hierover dat doordat hij niet kan zien, hij heel veel dingen oppikt met zijn gehoor. “Ik hoorde vroeger het geluid van de klokken. Toen dacht ik: dat wil ik ook. Ik raakte erdoor gefascineerd. Ik ben ook wel een paar keer mee geweest met de beiaardier, op verschillende plekken. Nu studeer ik ervoor. Ik wil het al sinds ik veertien was.”
“En als er dan reacties komen op mijn muziek, dan motiveert het me om door te gaan. Ik heb me wel eens afgevraagd: als er niemand luistert, voor wie doe ik het dan? Maar dan was mijn antwoord: voor God. God speelt best een grote rol in mijn leven. Ik weet dat Hij er altijd is. En ik zie het als een gave dat ik piano kan spelen. Dat is misschien een beetje raar om over mezelf te zeggen, maar ik ben God dankbaar dat ik zo’n talent heb gekregen. Want het piano spelen maakt mij heel gelukkig. Het zorgt ervoor dat ik mijn dingen kan blijven doen. Dus tegen andere jongeren wil ik ook zeggen: doe wat je gelukkig maakt. Je moet de goede drive vinden en er dan voor gaan. En vooral niet stoppen.”
